Z Zagłady ocalało w Polsce około pięciu tysięcy z blisko miliona żydowskich dzieci. Wiele z nich znalazło schronienie w polskich rodzinach. Polacy, którzy zaopiekowali się dzieckiem, często później stawali się jego rodzicami.

Na ogół fakt adopcji trzymali w tajemnicy, niektórzy wyjawili prawdę przed śmiercią, inni zabrali ją do grobu. Dzieci, wychowane
w obcych domach, które uważały za własne, musiały zmierzyć się ze swoją historią i stworzyć tożsamość łączącą utraconą i zyskaną rodzinę. Często latami szukały śladów swoich żydowskich bliskich, nazwisk, dat urodzenia. Ci, którym się to nie udało, ciągle jeszcze mają nadzieję.
Losy piętnaściorga Ocalonych, urodzonych w latach 1939-1942, przedstawiono na planszach, które widać powyżej i poniżej. Plansze te, pierwszy raz pokazane w Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie w roku 2015, jeżdżą po Polsce i świecie, by dać świadectwo bezgranicznej rodzicielskiej miłości, która kazała oddać ukochane dzieci w obce ręce i odwadze ludzi, którzy uznali je za własne córki i synów.

Obejrzyj film: Film ,,MOI ŻYDOWSCY RODZICE, MOI POLSCY RODZICE''